01
เครือข่ายคอมพิวเตอร์
(Computer Networking)
Chapter
01
รู้จักกับ TCP/IP (TCP/IP Protocol)
ในบทนี้จะกล่าวถึงโปรโตคอลทีซีพีไอพี (TCP/IP) และหมายเลขไอพีแอดเดรส (IP Address), ซับเน็ตมาสค์ (Subnet Mask)
และการแบ่งซับเน็ตย่อย (Subnet) เพื่อให้สามารถกำหนดค่าเหล่านี้ให้กับอุปกรณ์เครือข่าย อย่างเช่น คอมพิวเตอร์ ได้
นอกจากนี้จะกล่าวถึงการจัดกลุ่มของอุปกรณ์เครือข่ายในรูปแบบของทีซีพีไอพีเพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจการทำงานของอุปกรณ์
1. ทีซีพีไอพี (TCP/IP)
โปรโตคอลทีซีพีไอพี (TCP/IP) เป็นโปรโตคอลที่ใช้เพื่อการสื่อสารในเครือข่ายคอมพิวเตอร์ ถูกสร้างขึ้นในปี 1970
โดย Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA) [1] ซึ่งเป็นหน่วยงานของอเมริกา ที่สร้างเทคโนโลยีใหม่ ๆ
เพื่อให้กองทัพของอเมริกาใช้ จนกระทั่ง 1990 ได้มีการนำไปประยุกต์ใช้ในวงการธุรกิจ และกลายเป็นจุดเริ่มต้นของอินเทอร์เน็ต
โปรโตคอลทีซีพีไอพี สามารถแบ่งออกเป็น 4 เลเยอร์ [2] หรือ 5 เลเยอร์ [3] เพื่อความเข้าใจในการแยกอุปกรณ์เครือข่าย
ตามเลเยอร์ ในนี้จะแบ่งออกเป็น 5 เลเยอร์
โปรโตคอลทีซีพีไอพี (TCP/IP)
Transport Layer เป็นชั้นขนส่ง ได้แก่ TCP, UDP
Network Layer เป็นชั้นไอพีแอดเดรส อย่างเช่น อุปกรณ์ Router
Data Link Layer เป็นชั้นฮาร์ดแวร์แอดเดรส อย่างเช่น อุปกรณ์ Ethernet Switch
Physical Layer เป็นชั้นสายเชื่อมต่อ อย่างเช่น อุปกรณ์ LAN Cable, Hub
2. TCP/IP Networking
ในหัวข้อนี้จะกล่าวถึงนิยามของขนาดระบบเครือข่าย จากนั้นจะกล่าวถึงอุปกรณ์ในรูปแบบของเลเยอร์ต่าง ๆ
เพื่อให้ผู้อ่านสามารถเข้าใจการทำงาน และเห็นความแตกต่างของอุปกรณ์ต่าง ๆ ได้ง่ายขึ้น
2.1 นิยามของระบบเครือข่าย
Local Area Network (LAN)
Local Area Network (LAN) แปลว่า "ระบบเครือข่ายบริเวณเฉพาะที่" เป็นระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์
ซึ่งมีขนาดเล็กนิยมใช้ภายในห้องหรือสถานที่เดียวกัน สำหรับระบบเครือข่ายแบบ LAN (แลน) ในแลน
หนึ่งวงจะต้องมีหนึ่งไอพีซับเน็ต ดังนั้นอุปกรณ์เครือข่าย (อย่างเช่น คอมพิวเตอร์) ที่อยู่แลนวงเดียวกัน
จะต้องมีไอพีแอดเดรสอยู่ในซับเน็ตเดียวกัน ซึ่งนั่นหมายความว่าอุปกรณ์เครือข่ายเหล่านี้จะต้องมีหมายเลข
เน็ตเวิร์คแอดเดรส และบรอดคาสต์แอดเดรสเป็นหมายเลขเดียวกัน
Wide Area Network (WAN)
Wide Area Network (WAN) แปลว่า "ระบบเครือข่ายบริเวณกว้าง" เป็นระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์
ที่มีการเชื่อมต่อของแลนตั้งแต่สองวงขึ้นไป และต้องอยู่ห่างไกลกันในคนละสถานที่หรือพื้นที่ อย่างเช่น
การเชื่อมต่อระหว่างมหาวิทยาลัยคนละวิทยาเขตซึ่งอยู่กันคนละเมือง นอกจากนี้ระบบเครือข่ายแวนจะเกี่ยวข้อง
กับไอพีแอดเดรสหลาย ๆ ซับเน็ต ดังนั้น อุปกรณ์เราท์เตอร์ (ซึ่งมีหน้าที่ในการส่งข้อมูลแพ็กเก็ตข้ามระหว่างซับเน็ต)
จะถูกใช้ในกรณีนี้
Intranet (อินทราเน็ต)
Intranet (อินทราเน็ต) หมายถึง "ระบบเครือข่ายเชื่อมต่อกันภายใน" เป็นระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์
ที่มีการเชื่อมต่อกันเองภายในองค์กรเดียวกัน ซึ่งอาจจะประกอบไปด้วยแลนหลาย ๆ วง ต่อเชื่อมกันภายใน
สถานที่เดียวกัน หรือแลนหลาย ๆ วงที่อยู่ห่างไกลกันคนละเมืองต่อเชื่อมกันผ่านแวน
Extranet (เอ็กซ์ทราเน็ต)
Extranet (เอ็กซ์ทราเน็ต) หมายถึง "ระบบเครือข่ายเชื่อมต่อกันภายนอก" เป็นระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์
อินทราเน็ตที่มีการเชื่อมต่อกับเครือข่ายสาธารณะ ซึ่งมักจะเป็นอินเทอร์เน็ต (Internet) หรืออาจจะเป็น
ระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์อินทราเน็ตที่เชื่อมต่อถึงกันโดยผ่านอินเทอร์เน็ต (Internet) อย่างเช่น Private Public
Network (VPN)
Internet (อินเทอร์เน็ต)
Internet (อินเทอร์เน็ต) หมายถึง "ระบบเครือข่ายที่เชื่อมโยงถึงกันทั่วโลก" เป็นระบบเครือข่ายที่มีการ
เชื่อมต่อกันทั่วโลก ดังนั้น ภายในระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ตจะประกอบไปด้วยแวนต่าง ๆ ที่เชื่อมโยง
กันทั่วโลก นั่นหมายความว่าอินเทอร์เน็ตเป็นระบบเครือข่ายที่ใหญ่ที่สุดในโลก และมีเพียงเครือข่ายเดียว
เท่านั้นในโลกใบนี้ จึงกล่าวได้ว่าอินเทอร์เน็ตเป็นเครือข่ายสาธารณะ (Public Network)
2.2 การแบ่งอุปกรณ์เครือข่ายในรูปแบบของเลเยอร์
อุปกรณ์เครือข่ายในเลเยอร์ที่หนึ่ง
. Repeater เป็นอุปกรณ์ที่มีหน้าที่ในการขยายสัญญาณเพื่อให้สามารถส่งสัญญาณไปได้ไกลขึ้น อุปกรณ์
ประเภทนี้จะมีสองพอร์ต
. Hub (ฮับ) เป็นอุปกรณ์ศูนย์กลางของการเชื่อมต่อสายสัญญาณเข้าด้วยกัน นอกจากนี้ในอุปกรณ์ฮับ
แบบแอ็คทีฟยังทำหน้าที่ในการขยายสัญญาณเพื่อให้สามารถส่งสัญญาณไปได้ไกลขึ้น อุปกรณ์ประเภท
นี้จะมีหลายพอร์ต
. Wireless Access Poit (AP) เป็นอุปกรณ์ศูนย์กลางของการเชื่อมต่อสัญญาณไร้สายเข้าด้วยกัน
สรุป อาจจะกล่าวอย่างง่าย ๆ ได้ว่า อุปกรณ์ Hub คือ Repeater ที่มีมากกว่าสองพอร์ต และอุปกรณ์
AP คือ Hubสำหรับกรเชื่อมต่อเครือข่ายแบบไร้สายนั่นเอง
อุปกรณ์เครือข่ายในเลเยอร์ที่สอง
. Bridge (บริดจ์) เป็นอุปกรณ์ที่ทำงานในเลเยอร์ที่สอง ซึ่งทำหน้าที่เป็นจุดเชื่อมต่ออุปกรณ์เครือข่าย
เข้าด้วยกันอุปกรณ์ประเภทนี้จะมีเพียงสองพอร์ต จะต่างจากอุปกรณ์ฮับ (Hub) ที่สามารถสร้าง Bridge Table
เพื่อทำการเก็บค่าพอร์ต (Port) และค่า MAC address ได้
. Ethernet Switch (อีเธอร์เน็ตสวิตซ์) เป็นอุปกรณ์ที่ทำงานในเลเยอร์ที่สอง ซึ่งทำหน้าที่เป็นจุดเชื่อม
ต่ออุปกรณ์เครือข่ายเข้าด้วยกัน อย่างเช่น ใช้ต่อคอมพิวเตอร์หลาย ๆ เครื่องเข้าด้วยกันเช่นเดียวกันกับ
อุปกรณ์ฮับ (Hub) แต่ว่ามันจะต่างจากอุปกรณ์ฮับ (Hub) ที่สามารถสร้าง Bridge Table เพื่อทำการเก็บ
ค่าพอร์ต (Port) และค่า MAC address ได้ และต่างจากอุปกรณ์บริดจ์ตรงที่มีมากกว่าสองพอร์ต
สรุป อาจจะกล่าวอย่างง่าย ๆ ได้ว่า อุปกรณ์อีเธอร์เน็ตสวิตซ์คือ อุปกรณ์บริดจ์ที่มีมากกว่าสองพอร์ต
นั่นเอง
อุปกรณ์เครือข่ายในเลเยอร์ที่สาม
. Router (เราท์เตอร์) เมื่ออุปกรณ์ในระบบเครือข่ายต้นทาง และปลายทางอยู่กันคนละซับเน็ต (ซึ่งอุปกรณ์ทั้งสองตัวอาจจะต่อยู่กับอุปกรณ์สวิตซ์ตัวเดียวกันก็ได้)
ต้องการส่งข้อมูลหากันในกรณีนี้ อุปกรณ์เราท์เตอร์จะเป็นตัวทำหน้าที่ในการค้นหาเส้นทางที่เหมาะสม และ
ทำการส่งแพ็กเก็ต (Packet) นี้ข้ามระบบเครือข่าย (LAN)ผ่าน แวน (WAN) ออกไปยังระบบเครือข่าย (LAN)
ปลายทาง หรือถ้าอุปกรณ์ต้นทาง และปลายทางอยู่ในระบบเครือข่ายเดียวกัน อุปกรณ์เราท์เตอร์ (Router)
ก็จะทำการส่งแพ็กเก็ต (Packet) นี้ผ่านอินเตอร์เฟส (Interface) ที่เหมาะสมไปยังปลายทาง
. L3 Ethernet Switch (อีเธอร์เน็ตสวิตซ์เลเยอร์ที่สาม) เป็นอุปกรณ์ที่รวมข้อดีของอีเธอร์เน็ตสวิตซ์ และ
เราท์เตอร์เข้าไว้ด้วยกันในอุปกรณ์เดียวกัน นอกจากนี้การทำงานในส่วนของการเราท์ติงในเลเยอร์สามเป็น
วงจรฮาร์ดแวร์ซึ่งคือ Application-Specic Integrated Circuit (ASIC) ทำให้มีความเร็วในการทำงานสูงกว่าการ
ใช้เราท์เตอร์ทั่ว ๆ ไปที่มักจะใช้ซอฟต์แวร์ในการทำงาน
3. ไอพีแอดเดรสเวอร์ชัน 4 (IP Address v. 4)
โปรโตคอลทีซีพีไอพีมีการกำหนดหมายเลขเฉพาะสำหรับอุปกรณ์ที่สื่อสารระหว่างกันในเครือข่าย ซึ่ง
หมายเลขเหล่านี้คือ หมายเลขไอพีแอดเดรส (IP Address) และซับเน็ตมาสค์ (Subnet Mask) โดยหมายเลข
ไอพี หรือไอพีแอดเดรส (Internet Protocol Access) จะเป็นตัวเลขฐานสอง จำนวน 32 บิต เวลาใช้
งานจะเขียนตัวเลขแบ่งเป็น 4 ชุด ชุดละ 8 บิต การใช้งานไอพีแอดเดรสเพื่อให้เกิดความสะดวกและ
เข้าใจง่าย จึงนิยมแสดงผลไอพีแอดเดรสแต่ละชุด เป็นเลขฐานสิบ แทนที่จะเป็นเลขฐานสองจำนวน 8 บิต
เช่น แสดงผลไอพีแอดเดรสเป็นเลขฐานสิบ 10.10.0.1 แทนไอพีแอดเดรส 00000101.00000101.000000000.000000001
(เลขฐานสองจำนวน 4 ชุด ชุดละ 8 บิต)
3.1 คลาส (Class)
ไอพีเวอร์ชัน 4 ได้ถูกแบ่งออกเป็น 5 คลาส (Class)
ทดสอบระบบ ซึ่งไอพีช่วงนี้เรียกว่า ไอพีลูปแบ็ค (IP Loop Back)
3.1.1 เน็ตเวิร์ค (Network) และโฮสต์ (Host)
ไอพีแอดเดรสที่ใช้งานกันโดยทั่วไปจะอยู่ในคลาส A, B และ C โดยในหนึ่งไอพีแอดเดรสจะประกอบ
ไปด้วย 2 ส่วนคือ หมายเลขเน็ตเวิร์ค (Network ID) และหมายเลขโฮสต์ (Host ID) ซึ่งหมายเลขทั้ง
สองส่วนนี้จะใช้สำหรับแบ่งกลุ่มไอพีแอดเดรสออกเป็นกลุ่มเน็ตเวิร์คย่อย โดยมีรูปแบบการแบ่ง
มีหมายเลขโฮสต์ (Host ID) หรือโฮสต์บิต (Host Bit) มากถึง 24 บิต (Bit) ซึ่งหมายความว่า ไอพีแอดเดรสในคลาส A มีการ
แบ่งกลุ่มไอพีแอดเดรสเป็นกลุ่มขนาดใหญ่ ดังจะเห็นได้จากมีจำนวนเน็ตเวิร์ค (Network) เพียง 128 กลุ่ม โดยแต่ละกลุ่มมี
จำนวนหมายเลขไอพีแอดเดรส (Host) มากถึง 16,777,214 หมายเลข
ในทางกลับกัน คลาส C จะมีเน็ตเวิร์คบิต (Network Bit) มากถึง 24 บิต (Bit) แต่มีโฮสต์ (Host Bit) เพียงแค่ 8 บิต (Bit)
ซึ่งหมายความว่า ไอพีแอดเดรสในคลาส C มีการแบ่งกลุ่มไอพีแอดเดรสเป็นกลุ่มขนาดย่อย ทำให้มีจำนวนเน็ตเวิร์ค (Network)
มากถึง 2,087,152 กลุ่ม โดยแต่ละกลุ่มมีจำนวนหมายเลขไอพีแอดเดรสเพียงแค่ 254 หมายเลข
ในไอพีเวอร์ชัน 4 มีไอพีแอดเดรสส่วนตัว (Private IP Address) ไว้สำหรับใช้เป็นการภายในองค์กร ซึ่งไอพีแอดเดรส
ส่วนตัวจะสามารถสื่อสารกันภายในกลุ่มไอพีแอดเดรสส่วนตัวด้วยกันได้เท่านั้น ไม่สามารถสื่อสารข้ามไปยังไอพีแอดเดรส
อื่น ๆ ได้โดยตรง หรือเรียกง่าย ๆ คือ ไอพีแอดเดรสส่วนตัวไม่สามารถเข้าถึงเครือข่ายอินเทอร์เน็ต (Internet) ซึ่งเป็นเครือข่าย
สาธารณะได้โดยตรง เพราะอุปกรณ์เราท์เตอร์ (Router) จะไม่ทำการส่งแพ็คเกจที่มีไอพีเหล่านี้ออกไปยังเครือข่ายอินเทอร์เน็ต
หมายเลขไอพีแอดเดรสส่วนตัวถูกแสดงไว้ในตาราง
นอกจากการแบ่งไอพีแอดเดรสออกเป็นคลาสแล้ว ไอพีแอดเดรสในแต่ละคลาสยังสามารถแบ่งเป็นกลุ่มย่อยได้อีก
ด้วย โดยการแบ่งแบบนี้เราเรียกว่า การทำซับเน็ต (Subnetting) คือ การนำไอพีหนึ่งคลาสมาแบ่งเป็นหลาย ๆ คลาสย่อยนั่นเอง
เนื่องจากการแบ่งไอพีแอดเดรสเป็นคลาส A, B, C ทำให้มีหมายเลขไอพีแอดเดรสบางหมายเลขเหลือใช้ โดยเฉพาะ
ในคลาส A และ B เนื่องจากการนำไปใช้งานจริง ในแต่ละเน็ตเวิร์คมักจะใช้งานไอพีแอดเดรสจำนวนไม่มาก ทำให้มีไอพี
แอดเดรสเหลือใช้จำนวนมาก เพื่อแก้ไขปัญหานี้จึงได้มีการคิดค้น CIDR ขึ้น เพื่อใช้แบ่งไอพีแอดเดรสใหม่ โดยการใช้ซับเน็ต
มาสค์ (Subnet Mask) เข้าช่วย
การแบ่งไอพีแอดเดรสแบบ CIDR จะเป็นการแบ่งที่ละเอียดขึ้น โดยสามารถเลือกแบ่งจำนวนบิตที่จะนำมาใช้เป็น
หมายเลขเน็ตเวิร์ค และหมายเลขโฮสต์ได้ 32 แบบ และจะสังเกตได้ว่า การแบ่งไอพีแอดเดรสแบบ CIDR ที่
ใช้หมายเลขเน็ตเวิร์คเป็น 8 บิต จะเท่ากับการแบ่งตามมาตรฐานในคลาส A ใช้หมายเลขเน็ตเวิร์คเป็น 16 บิต จะเท่ากับการ
แบ่งตามมาตรฐานในคลาส B และใช้หมายเลขเน็ตเวิร์คเป็น 24 บิต จะเท่ากับการแบ่งตามมาตรฐานในคลาส C
ไอพีแอดเดรสที่แบ่งแบบ CIDR จะไม่เป็นไปตามมาตรฐานของคลาส A, B, C ดังนั้น เพื่อป้องกันความสับสน ไอพี
แอดเดรสที่แบ่งแบบ CIDR จะต้องเขียนไอพีแอดเดรสพร้อมกับเน็ตมาสค์ในรูปแบบ A.B.C.D /n โดยที่ "/n" คือ สัญลักษณ์
ถูกเรียกว่า IP prex หรือ network prex ซึ่งจะทำหน้าที่ระบุจำนวนบิตที่ใช้เป็นเน็ตเวิร์คบิต (Network Bit)
ใช้เป็นเน็ตเวิร์คบิต (Network Bit) และที่เหลืออีก 14 บิต ถูกใช้เป็นโฮสต์บิต (Host Bit)
ในไอพีแอดเดรสหนึ่งซับเน็ต (คลาสย่อย) จะประกอบไปด้วย
. เน็ตเวิร์คแอดเดรส (Network Address) คือ ไอพีแอดเดรสหมายเลขแรกของซับเน็ต ซึ่งห้ามใช้เป็นไอพีแอดเดรสของโฮสต์
. โฮสต์แอดเดรส (Host Address) คือ ช่วงหรือหมายเลขแอดเดรสจำนวนหนึ่ง ที่สามารถกำหนดให้กับโฮสต์ได้
. บรอดคาสต์แอดเดรส (Broadcast Address) คือ ไอพีแอดเดรสหมายเลขสุดท้ายของซับเน็ต ซึ่งห้ามใช้เป็นไอพีแอดเดรสของโฮสต์
ตัวอย่าง ไอพีแอดเดรสซับเน็ต 192.18.1.0/25
เน็ตเวิร์คแอดเดรส (Network Address) คือ 192.18.1.1
โฮสต์แอดเดรส (Host Address) คือ 192.18.1.1 ถึง 192.18.1.127
บรอดคาสต์แอดเดรส (Broadcast Address) คือ 192.18.1.128
ตัวอย่าง ไอพีแอดเดรสซับเน็ต 192.18.1.128/25
เน็ตเวิร์คแอดเดรส (Network Address) คือ 192.18.1.128
โฮสต์แอดเดรส (Host Address) คือ 192.18.1.129 ถึง 192.18.1.254
บรอดคาสต์แอดเดรส (Broadcast Address) คือ 192.18.1.255
ตัวอย่าง ไอพีแอดเดรสซับเน็ต 203.18.2.0/30
เน็ตเวิร์คแอดเดรส (Network Address) คือ 203.18.2.1
โฮสต์แอดเดรส (Host Address) คือ 203.18.2.1 ถึง 203.18.2.2
บรอดคาสต์แอดเดรส (Broadcast Address) คือ 203.18.2.3
ตัวอย่าง ไอพีแอดเดรสซับเน็ต 203.18.2.4/30
เน็ตเวิร์คแอดเดรส (Network Address) คือ 203.18.2.4
โฮสต์แอดเดรส (Host Address) คือ 203.18.2.5 ถึง 203.18.2.6
บรอดคาสต์แอดเดรส (Broadcast Address) คือ 203.18.2.7
ตัวอย่าง ไอพีแอดเดรสซับเน็ต 203.18.2.8/30
เน็ตเวิร์คแอเดรส (Network Address) คือ 203.18.2.8
โฮสต์แอดเดรส (Host Address) คือ 203.18.2.9 ถึง 203.18.2.10
บรอดคาสต์แอดเดรส (Broadcast Address) คือ 203.18.2.11
ตัวอย่าง ไอพีแอดเดรสซับเน็ต 203.18.2.12/30
เน็ตเวิร์คแอดเดรส (Network Address) คือ 203.18.2.12
โฮสต์แอดเดรส (Host Address) คือ 203.18.2.13 ถึง 203.18.2.14
บรอดคาสต์แอดเดรส (Broadcast Address) คือ 203.18.2.15
3.5 การกำหนดไอพีแอดเดรส์เวอร์ชัน 4 (IP Address v. 4)
3.5.1 การกำหนดค่าไอพีแอดเดรสในวงแลน (LAN) เดียวกัน
ในแลนวงเดียวกัน อุปกรณ์เครือข่ายทั้งหมดจะอยู่ในซับเน็ตเดียวกัน ดังนั้น อุปกรณ์เครือข่ายทั้งหมดจะมีค่าเน็ตเวิร์ค
แอดเดรส และบรอดคาสต์แอดเดรสเป็นหมายเลขเดียวกัน
ตัวอย่างที่ 1 สมมุติกำหนดไอพีแอดเดรสมาให้หนึ่งคลาส C ซึ่งคือ 192.168.1.0/24 สำหรับกำหนดไอพีแอดเดรสให้กับอุปกรณ์เครือข่าย
เน็ตเวิร์คแอดเดรสคือ 192.168.1.0
บรอดคาสต์แอดเดรสคือ 192.168.1.255
ซับเน็ตมาสค์คือ 255.255.255.0
ไอพีแอดเดรสที่สามารถกำหนดให้อุปกรณ์คอมพิวเตอร์คือ 192.168.1.1 ถึง 192.168.1.254
ตัวอย่างที่ 2 สมมุติกำหนดไอพีแอดเดรสมาให้หนึ่งซับเน็ต ซึ่งคือ 192.168.1.0/25 สำหรับกำหนดไอพีแอดเดรสให้กับอุปกรณ์เครือข่าย
เน็ตเวิร์คแอดเดรสคือ 192.168.1.0
บรอดคาสต์แอดเดรสคือ 192.168.1.127
ซับเน็ตมาสค์คือ 255.255.255.128
ไอพีแอดเดรสที่สามารถกำหนดให้อุปกรณ์คอมพิวเตอร์คือ 192.168.1.1 ถึง 192.168.1.126
ตัวอย่างที่ 3 สมมุติกำหนดไอพีแอดเดรสมาให้หนึ่งซับเน็ต ซึ่งคือ 192.168.1.128/25 สำหรับกำหนดไอพีแอดเดรสให้กับอุปกรณ์เครือข่าย
เน็ตเวิร์คแอดเดรสคือ 192.168.1.128
บรอดคาสต์แอดเดรสคือ 192.168.1.255
ซับเน็ตมาสค์คือ 255.255.255.128
ไอพีแอดเดรสที่สามารถกำหนดให้อุปกรณ์คอมพิวเตอร์คือ 192.168.1.129 ถึง 192.168.1.254
ตัวอย่างที่ 4 สมมุติกำหนดไอพีแอดเดรสมาให้หนึ่งซับเน็ต ซึ่งคือ 192.168.1.0/30 สำหรับกำหนดไอพีแอดเดรสให้กับอุปกรณ์เครือข่าย
เน็ตเวิร์คแอดเดรสคือ 192.168.1.1
บรอดคาสต์แอดเดรสคือ 192.168.1.3
ซับเน็ตมาสค์คือ 255.255.255.252
ไอพีแอดเดรสที่สามารถกำหนดให้อุปกรณ์คอมพิวเตอร์คือ 192.168.1.1 ถึง 192.168.1.2
ตัวอย่างที่ 5 สมมุติกำหนดไอพีแอดเดรสมาให้หนึ่งซับเน็ต ซึ่งคือ 192.168.1.4/30 สำหรับกำหนดไอพีแอดเดรสให้กับอุปกรณ์เครือข่าย
เน็ตเวิร์คแอดเดรสคือ 192.168.1.4
บรอดคาสต์แอดเดรสคือ 192.168.1.7
ซับเน็ตมาสค์คือ 255.255.255.252
ไอพีแอดเดรสที่สามารถกำหนดให้อุปกรณ์คอมพิวเตอร์คือ 192.168.1.5 ถึง 192.168.1.6
3.5.2 การกำหนดค่าไอพีแอดเดรสสำหรับอินทราเน็ต
ระบบเครือข่ายอินทราเน็ต (Intranet) ซึ่งมีแลน (LAN) สองวงเชื่อมต่อกันผ่านเราท์เตอร์ ในกรณีนี้
วงแลนทั้งสองวงมักจะอยู่ภายในสถานที่เดียวกัน อย่างเช่น อยู่ภายในตึกเดียวกันแต่คนละชั้น ในระบบเครือข่ายอินทราเน็ต
นี้ต้องการไอพีแอดเดรส 2 ซับเน็ต หรือ 2 คลาส สำหรับแลนแต่ละวง แต่ในเครือข่ายนี้มีการแบ่งไอพีแอดเดรสคลาส A
(10.0.0.0/8) ออกเป็นหลาย ๆ ซับเน็ต สำหรับเราท์เตอร์ซึ่งต่อเชื่อมทั้งสองแลนเข้าด้วยกัน จะต้องมีอย่างน้อยสองอินเตอร์เฟส
(Interface) และในแต่ละอินเตอร์เฟสจะต้องมีไอพีแอดเดรสเป็นซับเน็ตเดียวกับวงแลนที่เชื่อมต่อยู่ อย่างเช่น อินเตอร์เฟส F1
ซึ่งต่อยู่กับ LAN 1 จะต้องมีไอพีแอดเดรสอยู่ภายในซับเน็ต 10.9.0.0/16
ใน LAN1 มีไอพีซับเน็ตเป็น 10.8.0.0/16
เน็ตเวิร์คแอดเดรสคือ 10.8.0.0
บรอดคาสต์แอดเดรสคือ 10.8.255.255
ซับเน็ตมาสค์คือ 255.255.0.0
ไอพีแอดเดรสที่สามารถกำหนดให้อุปกรณ์เครือข่ายคือ 10.8.0.1 ถึง 10.8.255.254
เราท์เตอร์ A อินเตอร์เฟส (Interface) F0 มีไอพีแอดเดรสเป็น 10.8.0.1
คอมพิวเตอร์ A มีไอพีแอดเดรสเป็น 10.8.0.2
ใน LAN2 มีไอพีซับเน็ตเป็น 10.9.0.0/16
เน็ตเวิร์คแอดเดรสคือ 10.9.0.0
บรอดคาสต์แอดเดรสคือ 10.9.255.255
ซับเน็ตมาสค์คือ 255.255.0.0
ไอพีแอดเดรสที่สามารถกำหนดให้อุปกรณ์เครือข่ายคือ 10.9.0.1 ถึง 10.9.255.254
เราท์เตอร์ A อินเตอร์เฟส (Interface) F1 มีไอพีแอดเดรสเป็น 10.9.1.1
คอมพิวเตอร์ A มีไอพีแอดเดรสเป็น 10.9.1.2
ระบบเครือข่ายอินทราเน็ต (Intranet) ซึ่งมีแลนสองวงเชื่อมต่อกันผ่านแวน ในกรณีนี้วงแลนทั้งสอง
อยู่กันคนละสถานที่ อย่างเช่น อยู่คนละเมือง ในระบบเครือข่ายอินทราเน็ตนี้ต้องการไอพีแอดเดรส 3 ซับเน็ต หรือ 3 คลาส
สำหรับแลนสองวงและแวนหนึ่งวง โดยในแวนวงนี้จะมีเราท์เตอร์สองตัวต่อเชื่อมกัน
ใน WAN มีไอพีซับเน็ตเป็น 192.168.4.0/30
เน็ตเวิร์คแอดเดรสคือ 192.168.4.0
บรอดคาสต์แอดเดรสคือ 192.168.4.3
ซับเน็ตมาสค์คือ 255.255.255.252
ไอพีแอดเดรสที่สามารถกำหนดให้อุปกรณ์เครือข่ายคือ 192.168.4.1 ถึง 192.168.4.2
เราท์เตอร์ A อินเตอร์เฟส (Interface) S1 มีไอพีแอดเดรสเป็น 192.168.4.1
เราท์เตอร์ B อินเตอร์เฟส (Interface) S1 มีไอพีแอดเดรสเป็น 192.168.4.2
ใน LAN1 มีไอพีซับเน็ตเป็น 10.8.0.0/16
เน็ตเวิร์คแอดเดรสคือ 10.8.0.0
บรอดคาสต์แอดเดรสคือ 10.8.255.255
ซับเน็ตมาสค์คือ 255.255.0.0
ไอพีแอดเดรสที่สามารถกำหนดให้อุปกรณ์เครือข่ายคือ 10.8.0.1 ถึง 10.8.255.254
เราท์เตอร์ A อินเตอร์เฟส (Interface) F0 มีไอพีแอดเดรสเป็น 10.8.0.1
คอมพิวเตอร์ A มีไอพีแอดเดรสเป็น 10.8.0.2
